тәйжі

зат. т ар. Жоңғар хандығындағы қонтайшыдан кейінгі лауазым иесі (Бабалар., 27, 339). Белгілі бір аймаққа иелік ететін зайсандар т ә й ж і г е бағынса, ұлыс тәйжілері қонтайшының дәргейіне бас ұрады (Қ.Жұмаділов, Дарабоз, 2, 63). Шалдың ердің аяғын, Ездің тартып табағын. Үкірдай, т ә й ж і, бейсі, гүң, Бәріңнің бір сабағың (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 343). Мына сәлемді т ә й ж і бар, ғұң бар, төрт қара көз түгел отырып көрсін (М.Разданұлы, Алтай., 264).